171 TAHKİM nin önceki kararında direnmesi üzerine, YHGK19, Özel Daire’nin bu kararına uyulmasını uygun buldu. 23.02.2016 tarihli bir diğer Yargıtay kararında20, imtiyaz sözleşmesinde ödenmesi kararlaştırılan Hazine payının bir vergi olmadığı fakat Devletin kamu hizmetini devretmesinden kaynaklanan önemli ve süreklilik arz eden bir gelir unsuru olduğu belirtildi. Yargıtay kararına konu olayda ilgili mevzuat ile imtiyaz sözleşmesine aykırı olarak Devletin sürekli bir gelir elde etme amacında olduğu Hazine payının azalmasına ve bütçe dengelerinin bozulmasına neden olacağı saptandı. Söz konusu hakem kararı kamu imtiyaz sözleşmesinin niteliğine, Devletin sürekli bir gelir elde etme amacına, emredici kanun hükümlerine, kamu menfaatine ve dolayısıyla Türk kamu düzenine aykırı bulundu. Bilirkişi Raporu Alınmaması, Sözleşmenin Yeminli Tercüman Tarafından Tercüme Edilmemesi ve Görev Belgesinin Düzenlenmemesi Yargıtay 15. Hukuk Dairesi iptal davasına konu olan bir başka kararında21 keşif yapılarak bilirkişi raporu alınmaması, sözleşmenin yeminli tercüman aracılığıyla tercümesinin yaptırılmamış olması ve hakemlerin görev belgesinin düzenlenmemiş olmasının kamu düzenine aykırı olup olmadığını değerlendirdi. Yargıtay yukarıda sayılan konuların delillerin toplanmasına ilişkin olduğunu, kamuyu ilgilendiren bir durum olmadığını ve dolayısıyla kamu düzenine aykırılık oluşturmayacağını belirledi. Sonuç Yargıtay kararlarına bir tenfiz engeli veya iptal sebebi olarak konu olan kamu düzeni yıllar içerisinde dar yorumlanmaya başlandı ve bu şekilde tenfizin önünde her daim bir engel olarak görülen kamu düzeni algısı kırıldı. Yargıtay’ın benimsediği dar yorum şüphesiz tahkimin ruhu ile bağdaşacak ve uygulamasının önünü açacaktır. 19 YHGK, E. 2013/1847, K. 2015/2020, 30.09.2015. 20 Yargıtay 13. HD, E. 2013/16287, K. 2916/5292, 23.02.2016. 21 Ekşi, s. 174; Yargıtay 15. HD, E. 2019/2474, K. 2019/3640, 26.09.2019.
RkJQdWJsaXNoZXIy MjUzNjE=